‘Praten over hoe je met elkaar praat’, zo zou je het begrip metacommunicatie kunnen weergeven. In vergaderingen, overleggen, teambijeenkomsten binnen een bedrijf, instelling of maatschap gaat het doorgaans over een of meerdere onderwerpen. De wijze van praten, de manier waarop de deelnemers met elkaar communiceren en vooral wat die manier van communiceren bij de deelnemers oproept, is maar zelden onderwerp van gesprek. Metacommunicatie is lastig omdat het zelden wordt gedaan, omdat het betekent dat de deelnemers afstand nemen van de inhoudelijke onderwerpen en omdat het vergt dat ieder iets persoonlijks onthult, namelijk wat het gespek met je doet. Als mensen, groepen, teams, maatschappen een conflict hebben, gaat dat conflict meestal niet over het onderwerp, niet over inhoud, maar wel over de manier van met elkaar omgaan, over het niet ervaren respect, over het (onbewuste) gevoel niet aan bod te kunnen komen, niet gezien en gewaardeerd te worden, niet serieus genomen te worden. Communiceren doen we nonstop, bewust en onbewust. Metacommuniceren is stoppen met communiceren en starten met communiceren over het communiceren. Vaak met een opvallend positief resultaat. In conflictbemiddeling of mediation besteden we duidelijk aandacht aan de metacommunicatie: aan hoe de deelnemers met elkaar communiceren. Als dat goed gaat dan volgt de oplossing bijna vanzelf.