Je zoekt een coach omdat je wil veranderen. Tegelijk weten we allemaal dat we slechts in beperkte mate veranderbaar zijn. Weliswaar veranderen we voortdurend (we worden ouder) en vernieuwt ons lichaam zichzelf constant (vernieuwen van cellen), maar echt veranderen is iets heel anders. Onder druk en in extreme omstandigheden kunnen mensen soms plotseling veranderen (“zij is een ander mens geworden sinds…”), maar dat is de uitzondering op de regel dat mensen in de kern onveranderbaar zijn. Je blijft wie je bent. Toch werk ik dagelijks als coach met verandervragen van mensen. Want mensen kunnen dan weliswaar niet echt veranderen, leren kunnen zij wel! Alles wat je leert heeft invloed op je en verandert je tot op zekere hoogte.
In dit spanningsveld tussen leren en onveranderlijkheid speelt de coaching zich af. De paradox is dat mensen pas kunnen veranderen als zij zichzelf -en daarmee hun onveranderlijkheid- onder ogen zien. Pas wie erkent dat hij verbaal agressief is, kan er aan werken om het te veranderen. Pas wie gevoelens van jaloezie toelaat en accepteert (zonder zichzelf te veroordelen), kan oog krijgen voor de kwaliteiten van de ander en voor de eigen behoefte aan diezelfde kwaliteiten. Wat zijn wij toch een fascinerende en mooie wezens! Ik denk dat ik nooit meer van vak verander!